China Glaze Naughty and Nice + Color Club Enchanted Holiday

Vandaag wil ik jullie een lakje laten zien die ik al heel lang heb, maar die zo onwijs mooi is, dat ik 'em elke herfst/winter wel een keer opdoe. Het is een lakje uit de kerstcollectie 2010 van China Glaze, genaamd Naughty and Nice. Nou Naughty and Nice, dat ben ik ook, jullie moesten eens weten haha, dus daarom alleen al vind ik dit een leuk lakje ;-)

Het is een heel donkerbruin bijna zwart lakje, maar er zit toch ook iets van paars in. Die paarse ondertoon zie je heel goed na het aanbrengen van 1 laagje, na het aanbrengen van een tweede laagje en evt. derde laagje is die paarse gloed weg en vind ik de kleur meer donkerbruin, bijna zwart zelfs. Prachtig hoor, très chique!

Voor de swatches heb ik mijn nagels met 2 laagjes gelakt. Voor het mooie had ik eigenlijk nog een derde laagje moeten opbrengen, want op sommige nagels was de kleur bij de nagelriemen net niet helemaal dekkend. Echter, ik had geen zin meer en vond het resultaat wel acceptabel ;-)

Een dag na het lakken van mijn nagels had ik hockey-training. Ik ben daar pas mee begonnen. Het is een training bestemd voor ouders van kindjes die op hockey zitten en die zelf nog nooit gehockeyed hebben. Hardstikke leuk, en ik ben rete-fanatiek. Met mijn balgevoel is niks mis, heb vroeger op redelijk niveau getennist en golfen deed ik vroeger ook. Dus erg leuk allemaal. Na een half uurtje hockey of zo keek ik naar mijn hand en schrok, tjonge kijk dan die wijsvinger. Normaal blijft nagellak een kleine week echt mooi bij mij zitten. Dus als ik na 1 dag al zo'n gigantische chip heb, daar word ik niet blij van. Aan een paar mannelijke medehockeyers nog laten zien, en beetje zielig gedaan, maar ja die begrijpen mijn obsessie niet. De vrouwelijke mede-hockeysters keken mij overigens ook een beetje meewarig aan, zo van, waar maak jij je druk om. Die weten niet dat ik een klein uurtje bezig ben elke week met mijn nagels. Die lakken zelf waarschijnlijk roetsj ratsj en klaar, of ze lakken hun nagels niet, maar voor mij is het echt ff een klusje, waar ik rustig voor ga zitten, liefst op zaterdagavond. Een ander kijkt tv met z'n lief of gaat uit, maar ik lak m'n nagels. Do I have to say more?!?

Hoe heb ik dit opgelost? Ik had natuurlijk geen zin om alles er weer af te halen na 1 dag. De andere nagels waren nog perfect. Ik had het aan kunnen tippen met dezelfde kleur, maar het was zo'n grote chip, dat zou niet mooi worden. Dus ik bedacht dit: 3 laagjes gouden glitter eroverheen. Best wel grappig eigenlijk. Ik noem het mijn BLING BLING WHATSAPP VINGER haha

Hier een wat betere foto waar de gouden glitter wat beter tot zijn recht komt. De gouden glitter nagellak is een miniflesje van 7 ml van Color Club, ook van de kerstcollectie 2010, genaamd Enchanted Holiday.

Over Naughty and Nice gesproken... Wat ook erg Naughty and Nice is, is het nieuwe maandblad Fab. Ik vind dat nou écht een heel leuk blad, zo verrassend, prikkelend, spannend. Het heeft als doelgroep 35+ vrouwen die nog middenin het leven staan en sprankelen, dus het is ABSOLUUT geen tuttig blad zoals een Libelle of Margriet. Ze hadden laatst een column-wedstrijd waarin je in max. 500 woorden moest vertellen waarom het zo leuk is om 35+ te zijn (nou is dat natuurlijk helemaal niet leuk; ben liever nog 25 hoor!). Ik heb daar aan meegedaan en misschien win ik wel een prijsje en wordt mijn column geplaatst. Ik bedoel, ik had voor nederlands opstel op mijn eindexamen VWO ook een 10, dus waarom zou ik geen prijsje kunnen winnen?!? Zelf vind ik de column erg grappig, maar oordeel zelf: Al 6 jaar mag ik mij een 35-plusser noemen, en inderdaad het leven is héérlijk als middelbare vrouw! Ten eerste, je mag jezelf middelbaar noemen. En dan kunnen de bladen wel zeggen het leven begint bij 40 (of 35) en 40 (of 35) is het nieuwe 30 (of 25?!?), maar je bent toch echt niet meer de jongste, niet op je werk, en ook niet op het schoolplein. Ook allerlei weetjes over ouder worden, die je leest in tijdschriften en op internet, blijven plotseling langer hangen. Zoals bijvoorbeeld dat je stofwisseling steeds trager wordt. Dus als je hetzelfde blijft eten, word je toch zwaarder. Dat is toch heel nuttig om te weten, dan weet je tenminste hoe het komt dat je uitdijt met de jaren. Wat ook blijft hangen zijn de oogleden. Op een dag kijk je in de spiegel en denk je, hee ik ga op mijn moeder lijken met die oogleden. En als je goed kijkt valt er nog iets op. Één ooglid hangt dan meer dan het andere ooglid. Dat is heel bijzonder en speciaal, een assymmetrisch gezicht; fotografen houden daarvan, als er nét iets niet helemaal perfect is. Dat één zo'n ooglid meer hangt dan het andere, heeft overigens ook te maken met de kant waarop je slaapt. Ook zo'n weetje die je leest, en vervolgens nooit meer vergeet. Ik lig vaak op rechts, en mijn rechter-ooglid hangt ook meer dan het linkerooglid. Ook al je vriendinnen gaan plots scheiden, en hebben opeens heel veel tijd voor je. Ga je zelf ook allemaal weer leuke dingen doen: met vriendinnen op vakantie, naar de kroeg, naar de film en het theater. En het is zo makkelijk, je hoeft geen oppas te regelen, want manlief is gewoon thuis, moe van een harde dag werken en blij dat 'ie even niks hoeft. Die leuke uitstapjes met vriendinnen smaken vervolgens naar meer. Je hebt manlief eigenlijk helemaal niet zo nodig, je vermaakt je prima, je hebt afentoe wat sjans, goed voor je zelfvertrouwen, ook altijd leuk. En de avonden dat je thuis bent, en je verveelt, speel je met je iPhone, en flirt je lekker verder op Wordfeud of zo'n dating-app. Daar vermaak je je uren mee, leuker kletsen met een wildvreemde dan met je eigen man, van wie je alles al weet, en die onderuitgezakt met laptop op schoot nog wat zit te werken. En dan heb je het opeens wel heel gezellig met zo'n internet-contactje. Je wereld staat op z'n kop, je bent mega-verliefd, en dat voelt heerlijk! Vervolgens ga je ook scheiden, maar je blijft voorlopig nog maar samen in 1 huis wonen, net als al die andere gescheiden vriendinnen, want die villa van 6 ton raak je nu aan de straatstenen niet kwijt. Jij en je vriendinnen hebben zelfs al een naam bedacht voor dit fenomeen: LTA. Living Together Apart. Mega-hip, bijna iedere gescheiden 35-plusser doet het kortere of langere tijd. Dus ja, het leven is vet gaaf als 35-plusser!!!